Zending

Het gemeenschappelijke werk rond zending en diaconaat is door de gemeenten opgedragen aan de Stichting voor Zending en Diakonaat van de Bond (SZD).

Zendingsgemeenten

De Vrije Evangelische Gemeenten noemen zich van oudsher zendingsgemeenten. Veel gemeenten hadden eigen zendingswerkers en leidden zelf evangelisten op. Het samen verantwoordelijk willen zijn voor zending en diaconaat is dan ook een van de redenen tot de oprichting van de Bond in 1881 geweest. Zending en diaconaat behoren dus tot het wezen van de gemeente.

De gemeenten beseften echter ook dat met name zending en diaconaat een gemeenschappelijke opgave van de kerk is. Het zal echter nog tot 1912 duren voordat het besef dat men elkaar ook op dit gebied nodig heeft leidt tot de oprichting van de Vereniging voor gemeenschappelijke zending wordt opgericht (Samosir Zending’).

Aanvankelijk hebben zending, evangelisatie en diaconaat gezusterlijk naast elkaar geopereerd in de Bond, waarbij het diaconaat het jongste zusje was. Als het besef doorbreekt dat deze drie taken wezenlijk bij elkaar horen, ontstaat er één deelorganisatie, die alle drie werkvelden in zich verenigt.

Verbreding

Nadat de Bond een tijd lang het zendingswerk geconcentreerd heeft op met name het eiland Samosir in het Tobameer op Sumatra, is door allerlei ontwikkelingen en veranderingen van inzicht voor een andere koers gekozen. Nu wordt geassisteerd waar zusterkerken elders om bijstand vragen, hetzij door het uitzenden van mensen of door het verlenen van financiële steun aan de betreffende kerk. De SZD heeft de overtuiging dat de nationale kerk het beste in eigen land en eigen cultuur vorm kan geven aan de missionaire opdracht.

Samenwerking

De contacten met de zusterkerken in het buitenland lopen via de oecumenische organen (Kerkinactie) en de International Federation of Free EvangeJical Churches (IFFEC). Met sommige kerken in het buitenland onder houdt de SZD intensieve bilaterale contacten. De SZD werkt daarnaast ook samen met zendingsinstanties die zich hebben verenigd in de Evangelische Alliantie. Zending en diaconaat geschieden dus in nauwe samenwerking met andere kerken en geloofsgemeenschappen. De SZD is lid van de Nederlandse Zendingsraad en van Oekumindo, dat een coördinatiepunt is van de kerken in Indonesië om het beleid van zendingsorganen in Europa en Noord-Amerika met betrekking tot het zendingswerk in Indonesië op elkaar af te stemmen. De SZD assisteert ook andere deelorganisaties, als zij in het verlengde van hun doelstelling, missionaire of diaconale activiteiten op hun agenda plaatsen.

Missionair

Evangelisatie wordt in de Bond primair gezien als een raak voor de gemeenten. De SZD tracht gemeenten daarbij toe te rusten. Daartoe worden kaderdagen, cursussen e.d. georganiseerd. In veel gemeenten is een z.g. WZE (werkgroep voor zending en evangelisatie) die in de gemeente het werk op dit gebied coördineert. De WZE fungeert ook als contactpersoon voor de SZD. Sommige gemeenten steunen eigen zendingswerkers. Dat zijn doorgaans gemeenteleden die niet via de SZD maar door middel van bij voorbeeld een geloofszending uitgezonden zijn.